همه چیز در مورد اختلالات نورولوژیکی

اختلالات نورولوژیکی

مغز انسان از دو ماده سفید و خاکستری تشکیل شده است که ماده خاکستری در بردارنده نورون ها و اتصالات آنها و ماده سفید نیز دربردارنده آکسون هایی که توسط غلاف میلین احاطه شده اند. است که نورون های موجود در مغز پالس هایی را از طرف مغز حمل می کند و به دیگر نقاط بدن ارسال می کنند. اختلالات نورولوژیکی، اختلالاتی هستند که تمام عملکرد مغز و سیستم عصبی و سایر سلول های رابط این اعضا را تحت تاثیر خود قرار می دهد به طوری که در صورتی بیماری نورلوژیکی به موقع درمان نشود می تواند موجب ناتوانی های شدید و کاهش کیفیت زندگی فرد شود.

علل اختلالات نورولوژیکی

از مهم ترین عواملی که سبب آسیب به نورن ها و عصب می شود و بروز بیماری نورلوژیکی درفرد می شود شامل:
عفونت ها
عوامل ژنتیکی
تاثیرات محیطی
آسیب دیدگی های فیزیکی
تغذیه نامناسب

انواع اختلالات نورولوژیکی

بیماری صرع:

بیماری دستگاه عصبی مرکزی است که به موجب اختلال در فعالیت های مغزی بروز می یابد و باعث ایجاد حملات تشنجی در فرد می شود.

ام اس:

این نوع بیماری در اثر آسیب به غلاف سلول های عصبی در مغز و نخاع ایجاد می شود که باعث بروز علائمی از قبیل بیحسی ، اختلالات گفتاری و ناهماهنگی عضلانی می شود.

بیماری پارکینسون:

بیماری پارکینسون در اثر آسیب به دستگاه عصبی مرکزی رخ می دهد و بر سیستم حرکتی فرد مبتلا نیز تاثیر می گذارد.
میگرن:میگرن نوعی سردرد است که عموما بر نیمی از مغز اثر گذاشته و از مهم ترین نشانه آن میتوان به ضرباندار بودن این سردردها اشاره کرد.

بیماری آلزایمر:

این نوع بیماری سبب مرگ سلول های مغزی شده و فرد مبتلا با گذشت زمان حافظه خود را از دست داده و قوه شناختی او کاهش می یابد.

علائم اختلالات نورولوژیکی

بیماری نورولوژیکی بسته به نوع بیماری واختلال ایجاد شده متفاوت می باشد از مهم ترین علائم مشترک این اختلال میتوان به:
ضعف عضلانی
تشنج
اختلال در خواندن ونوشتن
اختلال در حافظه
کاهش هوشیاری
بروز درد بدون درد
ضعف در توانایی های شناختی

عواملی که احتمال ابتلا به اختلالات نورولوژیکی را افزایش می دهد

استرس و اضطراب بالا
داشتن سابقه خانوادگی ابتلا به اختلالات نورولوژیکی
داشتن سابقه آسیب دیدگی فیزیکی
سابقه ابتلا به بیمارهایی همچون تشنج و میگرن ها یا اختلالات حرکتی

تشخیص اختلالات نورولوژیکی

تشخیص با استفاده از اسکن مغزی صورت می گیرد که شامل:
توموگرافی کامپیوتری یا سی تی
تومورگرافی انتشار پوزیترون یا پی ای تی
ام آرآی مغزی
در برخی از بیمارهایی همچون صرع و..ممکن برخی انواع آزمایشات از قبیل:
انجام آزمایش خون
الکتروانسوفالوگرام
آزمایش ژنتیک
بررسی مطالعات کروموزومی

بیشتر در مورد تخصص دکتر علیرضا شیخی بدانید:

جراحی مغز

راههای درمان اختلالات نورولوژیکی

روش های درمانی بسته به نوع اختلال و نشانه های ایجاد کننده متفاوت می باشد و روش های درمانی به دو صورت درمان های طبی و درمان های روانی صورت می گیرد که درمان های طبی شامل :

دارو درمانی :

معمولال اقدامات درمانی با مصرف دارو برای اغلب بیماران مبتلا به اختلالات نورولوژیکی آغاز می شود و پزشک متخصص با ارزیابی بیماری بهترین و مناسبترین دارو را برای درمان آن تجویز می کند.

فیزیوتراپی :

در صورتی که بیمار به فلج یا ناتوانایی‌های حرکتی مبتلا شوید ممکن است حرکات معمول دست‌ها یا پاها به دلیل گرفتگی‌ها یا ضعف‌های عضلانی تحت تأثیر قرار گیرند.با کمک حرکات ورزشی میتوان افزایش تدریجی توانایی‌های عملکردی فردی را تا حدود زیادی افزایش داد.

گفتار درمانی :

در افراد که دچار اختلالات تکلمی می باشند همچون بیماران پارکینسونی، بهترین گزینه کمک گرفتن از یک متخصص گفتاردرمان است.

جراحی :

جراحی به عنوان آخرین راه برای درمان اغلب اختلالات می باشد. جراح مغز و اعصاب به کمک روش جراحی میتواند بسیاری از اختلالات از قبیل صرع های مقاوم به درمان و دیگر اختلالاتی که میتوان به کمک جراحی به درمان آنها بپردازد.

درمان های روانی

به کمک روان درمانی و مراجعه به روانپزشک میتوان اختلالات از قبیل اضطراب، افسردگی یا مشکلات و بیمارهای روانی ایجاد شده برای فرد را کاهش داد و به کمک این روش میتوان علائم اختلالات نورلوژیکی تا حدودی کاهش داد و از بروز عوارض شدیدتر پیشگیری کرد.