پنج نکته در مورد اسکولیوز

اسکولیوز بیماری است که در آن ستون فقرات به طور غیر طبیعی چرخیده و به پهلو خم می شود. شایع ترین نوع آن اسکولیوز ایدیوپاتیک است که علت ناشناخته ای دارد. در اینجا به پنج نکته برای تشخیص و درمان اسکولیوز ایدیوپاتیک اشاره شده است.

اسکولیوز معمولاً در دوره نوجوانی شروع می شود

بیش از 80٪ موارد اسکولیوز ایدیوپاتیک در نوجوانی ایجاد می شود. دلیل این امر به طور کامل مشخص نشده است اما معمولاً مشکوک به سرعت رشد بدن در این دوره است. به همین ترتیب ، هنگامی که یک نوجوان به بلوغ اسکلتی برسد ، انحنای اسکولیوز که کمتر از 40 درجه باشد بعید است که رشدش ادامه یابد. به همین دلیل ، یک عامل کلیدی در درمان اسکولیوز شناسایی و تشخیص زود هنگام عارضه و در صورت لزوم با از رسیدن انحنا به 40 درجه یا بیشتر جلوگیری شود.

نادیده گرفتن اسکولیوز آسان است

به خصوص در ابتدا ، اسکولیوز ممکن است هیچ علائم و نشانه قابل توجهی نداشته باشد. اسکولیوز هنگامی تشخیص داده می شود که اندازه انحنا به پهلو ، به نام زاویه کاب ، 10 درجه یا بیشتر شود. با این وجود ، فردی با انحنای 10 درجه یا حتی 20 درجه احتمالاً متوجه آن نخواهد شد. با پیشرفت انحنای اسکولیوز ، به احتمال زیاد اولین بار در هنگام معاینه منظم توسط پزشک متخصص اطفال یا غربالگری در مدرسه مشاهده می شود. در برخی موارد ، والدین یا دوستان ممکن است متوجه شوند که کودک در هنگام در معرض دید قرار گرفتن پشت وی، یک انحنای غیرعادی در ستون فقرات دارد، مانند هنگام پوشیدن لباس شنا یا تعویض لباس در رختکن.

درمان فعال معمولاً مورد نياز نيست

حتی اگر اسکولیوز با انحنا به پهلوی حداقل 10 درجه تشخیص داده شود ، بیشتر این انحنا ها برای ایجاد مشکل یا نیاز به درمان پیشرفت نمی کنند. برای اکثریت قریب به اتفاق افراد مبتلا به اسکولیوز ایدیوپاتیک ، معاینه پزشک هر 4 تا 6 ماه تا رسیدن بلوغ اسکلتی برای کنترل بیماری کافی است. تا زمانی که انحنا به 25 یا 30 درجه نرسد و در مدت 6 ماه بیش از 5 درجه پیشرفت نکند ، خطر جدی برای بدتر شدن محسوب نمی شود.

بریس های سفت و سخت می توانند پیشرفت انحنا را متوقف کنند

اگر انحنای اسکولیوز حداقل به 25 درجه رسیده باشد و مقدار قابل توجهی از رشد اسکلتی باقی مانده باشد ، ممکن است استفاده از بریس توصیه شود. در حال حاضر ، بریس های سفت و سخت تنها درمان غیر جراحی است که ثابت کرده است پیشرفت اسکولیوز را کاهش می دهد و احتمال استفاده از گزینه جراحی را کاهش می دهد. شواهد ضعیف هستند و تحقیقات بیشتری لازم است.

درمان جراحی آخرین چاره است

در موارد نادری که اسکولیوز ایدیوپاتیک به پیشرفت بیش از 45 درجه یا 50 درجه ادامه دهد - مانند زمانی که بریس استفاده نشده یا موثر نبوده است - ممکن است جراحی در نظر گرفته شود. همجوشی یا فیوژن ستون فقرات خلفی رایج ترین جراحی برای اصلاح اسکولیوز است. گرچه نتایج این جراحی خوب است و روند آن نسبتاً بی خطر است، اما هنوز هم یک جراحی بزرگ است. جراحی اسکولیوز ممکن است یک دوره بهبودی طولانی مدت داشته باشد که می تواند 6 تا 12 ماه طول بکشد و همچنین خطرات عفونت ، خونریزی بیش از حد و سایر عوارض را در پی داشته باشد. اگر انحنای اسکولیوز هنوز به 45 درجه یا 50 درجه نرسیده باشد ، بعید به نظر می رسد که مزایای بالقوه جراحی بیش از خطرات آن باشد.

اگرچه بیشتر موارد اسکولیوز خفیف است، اما دانستن اینکه گزینه های درمانی امروزه در مهاربندی و جراحی بهتر از چند دهه قبل است، باعث آرامش می شود. به یاد داشته باشید، در صورت توصیه پزشک ، ورزش به طور کلی ایده خوبی برای بهبود قدرت، انعطاف پذیری و حالت کمر است.

 

منبع