خار استخوان (استئوفیت) و کمردرد

خار استخوان یک یافته شایع در آزمایشات تصویربرداری به ویژه در افراد بالای 50 سال است. به بسیاری از بیماران گفته می شود که خار استخوان کمر و گردن دارند و خار استخوان علت کمر درد آنها است. در حالی که خار استخوان ممکن است باعث درد شود، بسیاری از آنها درد ایجاد نمی کنند و مهم است که یک تشخیص بالینی دقیق برای علت اصلی درد انجام شود تا یک برنامه درمانی موثر ارائه شود.

چگونه خار استخوان ستون فقرات می تواند باعث کمردرد شود
خار استخوان معمولاً از یکی از سه راه زیر باعث کمر درد می شود:

التهاب مفصل
خار استخوان در مفاصل ستون فقرات (مفاصل بین مهره ای پشتی) می تواند باعث تخریب مهره های مجاور شود و در نتیجه اصطکاک و التهاب ایجاد شود. التهاب می تواند منجر به درد، خشکی و سایر علائم شود.

فشرده سازی ریشه عصب
ایجاد خار استخوانی می تواند باعث تنگ شدن سوراخ بین مهره‌ای شود، جایی که ریشه های عصب از ستون فقرات خارج می شوند. با کم شدن فضا، ریشه های عصب ممکن است تحت فشار قرار گیرد. فشرده سازی ریشه عصبی می تواند باعث خواب‌رفتگی (سوزن سوزن شدن) شود. اگر ریشه عصب ملتهب شود، ممکن است درد ایجاد شود.

فشرده سازی نخاع
خارهای استخوانی می توانند به کانال نخاعی، جایی که نخاع عبور می کند، رشد کرده و فضای عبور نخاع را تنگ کنند. فشرده سازی نخاع می تواند باعث ضعف، کاهش قدرت، درد و سایر علائم شود.
وقتی خارهای استخوان باعث کم شدن فضا ستون فقرات شوند، به آن تنگی کانال نخاعی گفته می شود. افرادی که به دلیل خار استخوان دچار فشردگی ریشه عصب یا تنگی کانال نخاع می شوند، معمولاً در سنین 60 و 70 سالگی هستند.
گرچه چندان شایع نیست، اما خار استخوانی به طور مستقیم باعث تحریک عضلات و تاندون ها می شود.

تعریف خار استخوان
اصطلاح "خار استخوان " کمی غلط است - کلمه "خار " به این معنی است که این استخوان های رشد یافته تیز هستند و با فشار وارد کردن به بخش دیگری از آناتومی ستون فقرات باعث درد می شوند. برخلاف نام آنها، خارهای استخوان به طور معمول گرد و صاف هستند.

تعریف پزشکی خار استخوان
اصطلاحات پزشکی خار استخوان، استئوفیت و انتزوفیت هستند. هم استئوفیت ها و هم انتوزوفیت ها برآمدگی روی استخوانی هستند که در آن بافت اضافی استخوان رشد کرده است، معمولاً به عنوان واکنش در مقابل آرتروز رخ می دهند. (استخوان ها به طور مداوم در حال رشد هستند، مانند ناخن و مو.) استخوان بافت اضافی را به عنوان روشی برای تعادل و عادی سازی نیروها در مفصل تولید می کند.

هم استئوفیت ها و هم انتوزوفیت ها واکنش استخوان در برابر فشار در نظر گرفته می شوند:

استئوفیت ها به طور معمول نتیجه اصطکاک بیش از حد هستند. در ستون فقرات، استئوفیت ها اغلب در جاهایی ایجاد می شوند که استخوان های مهره ای به هم متصل می شوند و مفصل تشکیل می شود.

انتوزوفیت ها خارهای استخوانی هستند که در محلی که رباط ها و تاندون ها به استخوان متصل می شوند (نقطه ای به نام درون‌هشتی) ایجاد می شوند. کشیدگی مزمن، آسیب دیدگی یا بیماری مزمن باعث صدمه دیدن و ملتهب شدن رباط یا تاندون می شود. اگر التهاب در نقطه اتصال ایجاد شود، خار استخوان ایجاد می شود.
استئوفیت و انتزوفیت با یکدیگر در ارتباط هستند - به این معنی که افرادی که دارای استئوفیت هستند احتمالاً دچار آنزوفیت نیز می شوند.

انتوزوفیت ها را گاهی اوقات استئوفیت می نامند
افراد همیشه تمایزی بین استئوفیت ها و انتوزوفیت ها قائل نیستند و ممکن است انتوزوفیت ها گاهی اوقات استئوفیت نامیده شوند. حتی هنگام تصویربرداری دقیق پزشکی، تشخیص تفاوت بین استئوفیت و انتوزوفیت برای پزشک دشوار است. اشکالی ندارد، زیرا درمان هر دو نوع خار استخوان از ابتدا یکسان شروع می شود و توسط پزشک معالج براساس محل خار استخوان و میزان فشرده سازی عصبی که ایجاد می کنند، متفاوت خواهد بود.

خار استخوان بخشی طبیعی از روند پیری است
خارهای استخوان با افزایش سن رشد می کنند. در حقیقت، خار استخوان در ستون فقرات به عنوان یافته طبیعی در رادیوگرافی و MRI در بزرگسالان در نظر گرفته می شود.
 

منبع